1/22 3/22 Wąską, zmurszałą kładką, wracamy z samego serca "Czerwonego Bagna". Zgasło poranne słoneczko, i zachmurzyło się, więc trawy i brzozy nie są tak pięknie wyzłocone, jak na poprzednim zdjęciu. Od lewej: Wiesiek, Janusz, Ela, ja, Andrzej.