strona główna forum dyskusyjne













  
Powrót

  Borsuk
  Daniel
  Dzik
  Dziki królik
  Jeleń sika
  Jeleń szlachetny
  Jenot
  Kozica
  Kuna domowa
  Kuna leśna
  Lis
  Łasica łaska
  Łoś
  Muflon
  Norka amerykańska
  Norka europejska
  Piżmak
  Ryś
  Sarna
  Tchórz stepowy
  Tchórz zwyczajny
  Wilk
  Wydra
  Zając bielak
  Zając szarak
Kuna domowa - Martes foina (Erxleben, 1777)
Synonim: Kamionka
Rząd: Mięsożerne - Carnivora
Rodzina: Łasicowate - Mustelidae

Opis: Kuna domowa, czyli kamionka, pod względem budowy ciała jest bardzo zbliżona do kuny leśnej, różni się jednak od niej następującymi cechami. Głowa jest masywniejsza, uszy krótsze, bardziej zaokrąglone i szerzej rozstawione (54-56 mm) niż u kuny leśnej. Nos barwy surowego mięsa. Opuszki stóp są nagie. Barwa ogólna sierści jest szarobrązowa, sierść ostra, kłująca. Plama na gardle jest biała, podłużnie rozwidlona, sięgająca do kończyn przednich, zmiennego kształtu i wielkości.
Formuła zębowa jest następująca: 3 1 4 1/3 1 4 2.
Samica ma 2 pary sutek.

Rozmieszczenie geograficzne: kamionki obejmuje środkową, zachodnią i południową Europę, Małą Azję, Środkową Azję aż do Kaszmiru, Sikkim, zachodnią i północną Mongolię. Brak jej na Wyspach Brytyjskich, Korsyce, Sardynii, północnej Sycylii i częściowo we wschodniej Europie. W górach dochodzi do 2700 m n.p.m. W Polsce występuje w całym kraju, lecz nielicznie.

Biotop: Biotopem kuny domowej są lasy, gdzie zajmuje dziuple, stosy drewna i gałęziówki, ale również osiedla ludzkie, w których zamieszkuje stajnie, strychy, stodoły, wysypiska, ruiny, kamieniołomy. Spotkać ją można również w wielkich miastach, gdzie przebywa przeważnie na strychach kościołów.

Pokarm: kamionki jest bardzo zróżnicowany. Podstawą są drobne gryzonie, szczury, ptaki, napada także drób, króliki, nie gardzi padliną. Rzadko zjada nietoperze i jeże. Ulubionym przysmakiem są jaja. W korzystnych warunkach robi zapasy, przy czym np. małe jajka zwykle zjada na miejscu, duże (granicę stanowi masa 10 g) unosi ze sobą. W lecie przeważa pokarm roślinny, jak jagody i inne owoce. Ulubione zwłaszcza są wiśnie i czereśnie, których pestki widoczne są w kale. Pod względem wymiarów i wyglądu kał jest podobny do kału tumaka. Dzienne zapotrzebowanie pokarmowe wynosi od 100-200 g.

Rozród: Ruja kamionki wypada w końcu czerwca i trwa do połowy sierpnia. Ciąża (przedłużona) trwa 247-280 dni. Jeden miot rocznie. Młode rodzą się w końcu marca lub na początku kwietnia; w miocie są 2-6, średnio 3 młode. Gniazda są dobrze wymoszczone. Młode otwierają oczy po 34-38 dniach, ssą około 6 tygodni, dojrzałość płciową uzyskują po 15 miesiącach. Linka przebiega dwa razy w roku: wiosenna rozpoczyna się w końcu kwietnia - początku maja, od głowy i przechodzi na tułów, w końcu na ogon. Linka jesienna zaczyna się w sierpniu, przebiega w kierunku odwrotnym i kończy się w listopadzie. Maksymalna długość życia wynosi przypuszczalnie około 10 lat. Aktywność kamionki jest głównie nocna. Wielkość terytorium zależna jest od warunków pokarmowych (obejmuje od 2 do 4 tysięcy ha). Długość jednorazowej marszruty dochodzi do 8 km. W zimie zagęszczenie kamionki w osiedlach jest większe niż w lecie.

Góra strony


Szukaj   |   Ochrona prywatności   |   Webmaster
P&H Limited Sp. z o.o.